Dag 17: maandag 28 oktober 2002

Terugreis naar Nederland

De shuttle komt ons al om 4.45 uur ‘s ochtends ophalen bij het hotel. Dat is pas echt heel vroeg! Gelukkig zijn alle koffers al gepakt en we hoeven alleen nog uit te checken, dat gaat heel snel. De bus is mooi op tijd en dan gaan we op weg naar het vliegveld. Onderweg moeten we nog een aantal mensen ophalen bij andere hotels, maar gelukkig gaat dat redelijk vlot.

Het vliegveld van Las Vegas is zo vroeg nog helemaal uitgestorven! We hebben tijd genoeg om op ons gemak in te checken en door de beveiliging te gaan. We wilden zeker zijn van een goede plaats op de terugweg, en daarom zijn we ook zo vroeg op het vliegveld. Dat lukt ons ook, want we krijgen weer plaatsen in de Economy Plus op de hele terugreis! Na het inchecken gaan we een kop thee drinken en dan kaarten we wat om de tijd om te krijgen. Terwijl we de tijd verdrijven in het restaurant, kijken we met een scheef oog naar het nieuws op CNN, en we zien dat de sniper die Washington DC area de laatste weken onveilig heeft gemaakt eindelijk is gearresteerd. Tijdens onze vakantie hebben we dagelijks de berichtgeving over deze losgeslagen sluipschutter gevolgd, en we zijn blij dat alle bewoners in het gebied eindelijk weer opgelucht kunnen ademhalen. Als we zijn uitgekaart ontbijten we nog even en dan is het alweer tijd om naar de gate te gaan. Natuurlijk worden we bij de gate weer gefouilleerd en gecontroleerd, waarschijnlijk omdat we geen Amerikanen zijn.

De vlucht van Las Vegas naar Washington verloopt heel soepel en we vermaken ons met het kijken naar een leuke film: “Like Mike”. De tijd gaat zo heel snel om. In Washington moeten we overstappen. Op het vliegveld eten we nog een beetje, maar verder is er niets te beleven dan wachten…. Helaas voelt Peter zich nu helemaal niet lekker, laten we hopen dat dit snel overgaat! De vlucht naar Amsterdam verloopt verder ook heel goed, de service is weer prima en het eten smaakt goed. We kijken nog een aantal hele leuke films (Bad Company, Insomnia, A Gentleman’s Game) en luisteren naar muziek. Gelukkig voelt Peter zich alweer wat beter, nu het thuisfront steeds dichter nadert.

Geen opmerkingen: